ορεωπώλης

ὀρεωπώλης, ὁ (Α)

πωλητής ημιόνων.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὀρεύς, -έως «ημίονος» + -πώλης (< πωλῶ), πρβλ. ορνιθο-πώλης. Το θεματικό φωνήεν -ω- τού τ. οφείλεται πιθ. σε επίδραση τής γεν. ὀρέως].